EURO

Choć projekt wspólnej waluty Europejskiej urzeczywistnił się dopiero 2 dekady temu, to okazał się wielkim sukcesem. Na 27 krajów wspólnoty już dzisiaj używa go już 19, w niedługim czasie do tego grona dołączą Chorwacja i Bułgaria. Co więcej, liczne małe państwa spoza Unii także zdecydowały się na wykorzystywanie Euro jako swojej waluty. W życiu codziennym już teraz korzysta z niego około 341 milionów ludzi, co oznacza, że jest to druga najczęściej używana waluta na świecie.

Przyjmując wspólną walutę oszczędzimy konieczności wymieniania pieniędzy turystom z Europy odwiedzającym nasz kraj, a także naszym obywatelom podróżującym po kontynencie. Zwiększymy też bezpieczeństwo i stabilność cenową.

Przez dwa ostatnie lata, począwszy od pandemii Covid-19, Polski Złoty, tak jak inne waluty krajów Europy środkowej, znacząco się osłabił. Zjawisko to nasiliło się w czasie ataku Rosji na Ukrainę. Inwestorzy uciekają do bezpieczniejszych walut globalnych, takich jak Euro, wycofując się jednocześnie z walut lokalnych takich jak Złoty.

Oznacza to, że mając walutę lokalną:
● za wszystkie importowane produkty, takie jak sprzęt elektroniczny, samochody, alkohol, ubrania czy podstawowe produkty przemysłowe, zapłacimy więcej
● zdrożeje paliwo i gaz, ponieważ za surowce płacimy w EURO
● wzrosną raty kredytów walutowych.

Świat jest niestabilny, a w takich warunkach zawsze umacniają się notowania walut największych gospodarek. Posiadając Euro Polska nie musiałaby obawiać się negatywnych konsekwencji osłabiania waluty w czasach kryzysu, a wręcz zyskiwałaby na nich.

Za politykę monetarną Strefy Euro odpowiada Europejski Bank Centralny, Instytucja o ugruntowanym zaufaniu na rynkach finansowych i wysokiej niezależności. Kluczowe decyzje podejmuje Rada Prezesów skupiająca Zarząd Banku oraz prezesów banków centralnych krajów strefy EURO. Dzięki takiemu gremium EBC podejmuje decyzje niezależnie, nie jest możliwy wpływ rządów na jego politykę.

Gdyby Polska byłą w strefie EURO nie byłyby możliwe żadne naciski polityczne na kształt polityki pieniężnej jak ma to miejsce obecnie. Prezes Glapiński nie mógłby być dysponentem decyzji politycznych. Europejski Bank Centralny działałby w interesie ochrony naszej waluty a nie realizacji polityki rządu. Doprowadziłoby to również do większej dyscypliny finansów publicznych, niż ma to miejsce obecnie.

Ponieważ strefa EURO jest stabilna i wysoko rozwinięta stopy procentowe w strefie EURO są niższe niż w Polsce. Ostatni raz podstawowa stopa procentowa w strefie Euro była na poziomie wyższym niż 1% w 2011 r. Od 2016 r. wynosi ona 0% i nie jest podnoszona nawet w warunkach również rosnącej w strefie euro inflacji.

Strefa EURO ma inflacje o ok połowę niższą niż w Polsce, dlatego właśnie Europejski Bank Centralny może pozwolić sobie na utrzymanie stóp na poziomie zerowym. W Polsce Inflacja w dużej mierze wynika z błędów politycznych, dlatego podnoszenie stóp było konieczne żeby ratować sytuację.

W konsekwencji kredytobiorcy w strefie EURO od 6 lat ponoszą bardzo niskie koszty swojego finansowania. Kredytobiorcy w Polsce w ciągu ostatnich 8 miesięcy i kolejnych podwyżek stóp zostali zmuszeni do płacenia rat nawet 2 krotnie wyższych niż jeszcze jesienią 2021 r. Stabilność strefy Euro uchroniłaby nas przed takim wzrostem.

Unia Europejska od swojego powstania podąża w jednym, jasno określonym kierunku. Jest nim integracja państw członkowskich, która ma zarazem polityczny i ekonomiczny wymiar. Przyjęcie wspólnej waluty jest kamieniem milowym w zakresie integracji – wiąże gospodarki w sposób trwały i niemal całkowicie likwiduje zagrożenie wyjściem danego kraju ze wspólnoty. Przyjęciem euro raz na zawsze pogrzebalibyśmy szanse na Polexit.